მე – მაკო მაკო – მე

Should I give up, or should I just keep Chasing Pavements .. even if it leads nowhere .. ჩვენი გახარებული დღეები მახსენდება და ვხვდები, რომ ყოველთვის, როცა ვიხედები უკან, გხედავ შენ . . ხარ ყველგან სადაც ჩემი ცხოვრებაა . . სადაც საერთოდ რამეა ჩემი .. რომელი ერთიდან დავიწყო არ ვიცი, მაგრამ ალბათ იქიდან დავიწყებ, საიდანაც ჩვენ ვიწყებით და ის წლები, როცა კლასის რიგში, პირველად მომკიდე ხელი და მითხარი, რომ ერთად დავჯდეთო . . მას მერე ერთად ვზივართ . . არა, არა ვიტყუები, იყო დრო როცა არც ერთად ვიჯექით, არც ერთად დავდიოდით და მოკლედ საერთოდ არ ვიყავით ერთნი . . ვიყურებოდით შორიდან და მაღლიდან .. შენ ბრაზობდი ჩემზე, მე კი – შენზე . . ორი ამაყი ადამიანიდან, არც ერთი დგამდა შერიგების ნაბიჯებს, მაგრამ ზუსტად ვიცი, ორივეს პრინციპულმა გულმა იცოდა, რომ ადრე თუ გვიან რომელიმე, რომელიმესთან მივიდოდა და რამეს ეტყოდა . . 1 წლიანი ფიქრის შემდეგ კი .. ნუ, ააღიარე რო მე მოვედი . . ქართულის გამოცდის მერე და არეული აზრები ნელ-ნელა დალაგებულად გადმოგილაგე .
რამდენი რამე ვილაპარაკეთ .. შენ იმ დროს გულის ფორმის თვალები გქონდა და აღფრთოვანებული გისმენდი . . 1 წლის განმავლობაში, რაც კი რამე გვქონდა დაგროვილი, ყველაფერი ვთქვით და ხანდახან ეხლაც გვეცინება, რეებს ვფიქრობდით ადრე, ორივეს მოკეტეს რეჟიმი რო გვქონდა ჩართული . .
რამდენი რამე მოხდა, ძალიან ბევრი და ზუსტად ვიცი, რომ სულ ესე იქნება ..
ჩემ ცხოვრებაში როგორც კი რაიმე ახალი ხდება, ან ძველი მახსენდება იცი შენ .. როცა რამე მწყინს, ან როცა რამე მახარებს იცი შენ და მიგებ შენ ..
მე შენ მიხარიხარ . .
არ მითქვამს შენთვის არასდროს, მაგრამ ეხლა გეტყვი ..
არის მომენტები, როცა გზად რაღაც ცუდს გადავეყრებით, ვნერვიულობთ, განვიცდით .. იცი, მე ესეთ დროს რას ვფიქრობ ხოლმე .. ? როდის დავურეკავ მაკოს და ვეტყვი . .
ამ ბოლო დროს იმასაც ვამჩნევ , რო ვფიქრობ რას იზამდი მაგალითად შენ ჩემს მაგივრად, ან რას მირჩევდი შენ .. რას თვლი სწორად . .
ჩემთვის შენი აზრები მნიშვნელოვანია და ყოველთვის ამ პოზიციაზე დარჩება ..
ეხლა კედელზე დაკიდებულ ჩვენ სურათებს ვუყურებ და ისე მეღიმება . . რა კაია .. სხვებს რო ვუყურებ ვფიქრობ ხოლმე .. “ როგორ არიან საუკეთესო მეგობრის გარეშე “ .. რაღაცნაირი, ხალხის მიერ გაცვეთილი და დადაბლებული სიტყვა გახდა ეს “საუკეთესო” მეგობარი, მაგრამ ჩემთვის ამ გაცვეთილობას შენ ანახლებ .. ჩემთვის საუკეთესო ხარ, იმიტომ, რომ შემიძლია გითხრა ყველაფერი .. თუნდაც ჩემი ამაზრზენი და სხვისთვის მიუღებელი აზრები. იცი რა ? ! მე სულ არ მეშინია იმის, რომ შენ მეტყვი : რატო აკეთებ ეგრე? არასწორი ხარ .. პირიქით, მე რო შენ ეს არ გითხრა, უარესად ვიქნები ..იცი თითქოს ვალდებულებად მექცა, რომ ჩემი თითოეული დდღის, თითოეული დეტალი იცოდე .. იყო ყოველდღიურობის ნაწილი და მონაწილე ყველაფრისა რაც ირგვლივ ხდება .. ვალდებულება ამ შემთხვევაში ცუდად არ მიიღო, ეს ვალდებულება მე თავად შევიქმენი, მე თვითონ მსიამოვნებს ამ ვალდებულებით ყოფნა, რადგან ვიცი, რომ ჩემთვის ეს არის საჭირო და უკეთესი ..
აი თუ აკვირდები .. გარდა ახლოს ყოფნისა, რაღაცნაირად პატივს ვცემთ ერთმანეთს.. შეიძლება არც ეს მითქვამს, მაგრამ მიჭირს შენთან კამათი.. დაკვირვებული ხარ, რო როგორც კი რაღაც პრეტენზია გაგვიჩნდება, ყოველთვის თითქოს იუმორნარევიანი გაბრაზებით ვეუბნებით ერთმანეთს : ქალბატონოოოო, რატო არ დამირეკე?
აი მე ხო ვგრძნობ .. ორივეს რაღაცნაირად არ გვინდა ხოლმე გაბრაზება და ეს ძალიან კარგია .. უმნიშვნელო რაღაცეების გამო არ ვძაბავთ ერთმანეთს ..
რაც უფრო ვიზრდებით, ვხვდები რო უფრო ვზრუნავთ ყველაფერზე .. ვიღაცისთვის არაფრის მომცემი და უფერული რაღაც შეიძლება იყოს, მაგრამ ჩემთვის ისიც ბედნიერებაა, კევს რო გავუყოფთ, ან შევუნახავთ ერთმანეთს ..
მე ისიც მიხარია, ხანდახან ჩვენი სახელები რო ეშლებათ .. შენ ლიკას, მე კი – მაკოს რო დამიძახებენ .. ეს ორი სახელი ერთმანეთის გარეშე რაღაცნაირად, ცარიელად რო წარმოითქმის ისიც მახარებს . .
ორივე ერთიდაიგივე რაღაცეებს რო ვამჩნევთ, ვაკრიტიკებთ, მერე თვალებით რო გადავხედავთ ერთმანეთს აგვიტყდება ჩვენი უმიზეზო სიცილი, ცანცარი ..
რაღაც რო მინდა მოგიყვე და ჩემი ემოციები გადმოგცე, ხანდახან სიტყვა : აი აი აი აი აი აი აი აი – ც კმარა ხოლმე .. შენ ხვდები ჩემს გრძნობებს და იცი როგორ ვარ . .
მართლა, მთელი გულით მიხარია რო ხარ ..
მაგ გულით, ბევრი რამის გაგება შეგიძლია ..
სავსეა ჩემი ყუთი ტკბილი მოგონებებით
.. ერთმანეთთან დაკავშირებული თითოეული დღე, ამბავი .. არაფერი ცალ-ცალკე.. ყველაფერი ერთად..
ყველაფერი ერთად იქამდე, სადამდეც სიტყვა “ სულ “ გრძელდება . .
სულ სულ სულ . . .

ჩემი ნივთები .. ♥

ამ პოსტის Inspiration წყარო მარიტას ბლოგი http://notesofsummer.wordpress.com/ და პოსტი რეალობა და წარმოსახვითი ნივთები გახდა .. ♥

ხშირად ვაგროვებ სხვადასხვა აქსესუარების ფოტოებს და მანამ სანამ მეც მსგავსებს არ შევიძენ,ვტკბები მათი სილამაზით, მაგრამ რა ჯობს იმას, როცა რეალურად, შენს ზარდახშებში ინახება ისინი .. აი მაგალითად : ყელსაბამები და კულონები ♥

ვინც მიცნობს, ყველამ იცის როგორ მიყვარს ბეჭდები და რამდენი მიკეთია ხოლმე ♥♥

როცა მახსენდება ხოლმე და ტანსაცმლის იარლიყებს არ ვაგდებ, ყოველთვის ვინახავ მათ, განსაკუთრებით თუ ლამაზები და ბანტიანებია =)))

Memories..Memories..memories .. ♥ – ასე ჰქვია ჩემს წერილების, ბილეთების, ბლოკნოტების, რვეულების შესანახ ყუთს.
შევხედავ და მეღიმება 🙂 ..♥

ჟურნალები, წიგნები .. – ამ სურათში ერთ ექსკლუზიურ ჟურნალსაც დაინახავთ, რომელიც ჩემმა დაქალმა, სპეციალურად ჩემთვის გააკეთა – VOGUE ! ♥

როგორ მიყვარს ბრასლეტები, საათები ♥
საყურეები ♥♥
ერთი სიტყვით, ეს იყო მცირე მიმოხილვა და კოლექცია იმ ნივთებისა, რომელიც ძალიან მიყვარს და ვფიქრობ, მსგავს აქსესუარებს, წერილებს, მოკლედ სამახსოვრო რაღაცებს ყველა უნდა ინახავდეს .. ♥♥

Memory is a way of holding onto the things you love, the things you are, the things you never want to lose. ♥